Proces spawania TIG i nie tylko
Podczas spawania TIG (elektrodą wolframową w osłonie gazu obojętnego) łuk spawalniczy powstaje między nietopliwą elektrodą wolframową a materiałem spawanym. Gaz osłonowy jest zawsze obojętny i nie ma wpływu na sam proces spawania. Zwykle jest to argon i ma on za zadanie chronić przed utlenianiem nie tylko jeziorko spawalnicze, lecz także elektrodę uchwytu.
Spawanie TIG nie zawsze wymaga użycia materiału dodatkowego. Dwa elementy można łączyć przez stopienie samego rowka. W przypadku korzystania z materiału dodatkowego, jest on podawany do jeziorka ręcznie, a nie za pośrednictwem uchwytu spawalniczego, jak podczas spawania MIG/MAG. Dlatego też uchwyt spawalniczy TIG ma zupełnie inną budowę niż uchwyt do spawania MIG/MAG.
Stosuje się różne metody spawania TIG, na przykład spawanie prądem stałym (TIG DC) lub prądem przemiennym (TIG AC), jak również spawanie impulsowe TIG.
Zastosowania spawania metodą TIG
Metodę TIG najczęściej stosuje się do spawania rurociągów i rur. Jest ona jednak wykorzystywana w wielu branżach, np. lotnictwie oraz blacharstwie, gdzie trzeba pracować z materiałami bardzo cienkimi lub specjalnymi, jak tytan.
Metoda TIG jest dostosowana do spawania ręcznego, zautomatyzowanego, jak również z użyciem robotów spawalniczych.
URZĄDZENIA SPAWALNICZE TIG
Zestawy do spawania TIG składają się ze źródła prądu, kabla masy, uchwytu spawalniczego oraz butli gazu osłonowego lub złącza do sieci gazowej. W skład może także wchodzić układ chłodzenia cieczą. Podajnik drutu nie jest potrzebny, ponieważ drut jest podawany ręcznie.
Przeglądaj urządzenia spawalnicze TIG firmy Kemppi
Technika spawania TIG
Spawanie TIG jest stosowane wtedy, gdy ważny jest wygląd spoiny. To z kolei wiąże się ze specjalnymi wymaganiami dotyczącymi precyzji pracy. Spawanie tą techniką jest też bardziej wymagające ze względu na większą liczbę czynników, które należy kontrolować, niż w przypadku pozostałych technik. Podczas spawania elektrodą wolframową spawacz przesuwa uchwyt jedną ręką, podczas gdy druga podaje do jeziorka materiał dodatkowy. To oznacza, że trzeba umieć precyzyjnie operować obiema rękoma i nie można jedną z nich podtrzymywać dodatkowo uchwytu, jak w przypadku spawania MIG/MAG.
Te wymagania sprawiają, że spawanie TIG jest trudniejsze, szczególnie na początku. Jednak po czasie ręce przyzwyczajają się do ruchu typowego dla tej techniki i staje się ona naturalna. Niemniej, trudniejsze zadania wymagające użycia techniki TIG wykonują spawacze specjalizujący się właśnie w tej metodzie.
Podczas spawania TIG uchwyt jest pchany. Materiał dodatkowy można podawać pojedynczymi kroplami lub bez przerwy, tzn. cały czas trzymać drut spawalniczy w jeziorku.
